Έναν διάδρομο κατέκτησα … με πολλά βήματα …
Η πόρτα ανοίγει με την καρδιά …
Νοσηλεύει την ψυχή μέχρι τον επαναπατρισμό της …
Δυστυχώς, χρειάζεται ειδική άδεια να επισκεφτείς την
ανάσταση …
Στην δεξιά πλευρά του διαδρόμου , τα παράθυρα …
Η ζωή , σκυμμένη καπνίζει
την ‘’ωρα ‘’
κ η αγωνία κοιτάζει
στα μάτια την τεκμηριωμένη προσευχή …
ντυμένες στις λευκές ποδιές εμφανίζονται οι παραβολές
με τις δήθεν διαγνώσεις τους …
Η ‘σωτηρία ‘ με την ‘κατάντια ‘ , αφιλοκερδώς , φροντίζουν ακόμη την ανθρώπινη μορφή …
Ήρθε το φθινόπωρο κ βλέπω ακόμη την προβολή της διαίσθησης ,
στην ίδια αίθουσα … της Εντατικής …
tango …
