Παρασκευή

ακούμπησε στο ιδρωμένο κέντρο
της ύπαρξης της
έγλυψε τις ομώνυμες ουσίες
της αύρας της
εσώκλεισε στις παλάμες
την χημεία …


ενυδατώθηκαν οι γεωμετρικές
γραμμώσεις του πατώματος
κ το απόσταγμα της ρυθμικής θερμότητας της
αποπροσανατόλισε τα φυσικά νερά
στο κατεργασμένο πλακάκι …


σερνόταν με την πλάτη
διατάζοντας τους καρπούς
να την ακολουθούν
στην κόκκινη υστερία της …


ναρκώθηκε το σώμα
απελευθερώθηκε ανολοκλήρωτα ολοκληρωμένο …
όταν πειθάρχησε η ατίθαση ροή του αίματος
της είπε :
‘ θέλω στην κόψη της σπονδυλικής σου στήλης
ανυπάκουα να διεγείρω το ξυράφι για λίγο υγρό ζωής …
toi, ύπαρξη , θα απελευθερώνεις τα πεθαμένα
ερυθρά κύτταρα στα δευτερόλεπτα της ικεσίας μου …’



θυμίαμα ξορκισμού,
τελετή γονιμοποίησης
αιθέριου ελαίου, ψυχής …
μουγκή προσευχή …
αμήν …εσύ …

tango …
(11.7.08)