Σάββατο

γητεύουν οι μούσες των ορόφων …

γήινες απ’ την πρόωρη σκόνη της Ερήμου
εξαντλημένες από τα παρατημένα υποδήματα ενός εραστή της εξώπορτας

εκσπερματώνουν κατάρες
δένουν μαντίλια Νοτιά στα πόμολα de la pénitence ( της μεταμέλειας )
γλύφουν τους τοίχους
γεμίζουν εξογκώματα πέτρινα
τα φερμουάρ κ τα αγάλματα αυτής της πόλης …

γιατρεύονται μόνες από λάσπη
σε υπόγειες διαβάσεις , θρόνους , πεζοδρόμια , αντίκες …

με τις αισθήσεις τους αλυσοδένουν ορίζοντες
κ κρύβουν το αντικλείδι της μεγάλης εβδομάδας στην ξηρασία τους …

προετοιμάζουν την αλλαγή δέρματος μιας φυλής …



θερμοκρασία αίθουσας
Oscar θερμοπληξίας
τρόπαια εναλλακτικής οθόνης …

το βεληνεκές της τέχνης
σιρόπι κόκκινου χαλιού στα σκέλια τους
ενυδατώνει τους ιστούς της έμπνευσης …


προετοιμάζονται για ενοικίαση νέων δωματίων …

σκίζουν την Άβυσσο
δαγκώνουν τις γειτονιές στην ράχη του Άτλαντα
γδέρνουν τις ρώγες τους που δέχτηκαν ανεπιθύμητο πληθυσμό
όμως , προειδοποιούν πάντα με προτιμήσεις …

ξαφνικά,
διαφέρει ο λυγμός της ηδονής
αλλάζει η διάλεκτος της παράτασης , πρωτεύουσα …

tango ...
άλλο όροφο …