μιλούσαμε για περισσεύματα
στο προσωρινό ξημέρωμα
η πείνα δεν είχε στοιχεία ζωής …
κομμάτια μαγείας στο ανεύρυσμα
έκαψαν χειρισμούς …
προθερμαίνοντας τα χείλη
πάγωσε τους αισθητήρες
τράβηξα τις αφέλειες
η περιφέρεια της ακτής
γέμισε σπασμένα κύματα ηδονής
κοιλοπονούσε το φεγγάρι
κ εκείνη , βοηθός
οδηγούσε τις δεκαετίες να γεννήσουν …
όσο καθυστερούσα ,
τυλίγονταν οι λώροι των επόμενων
στις εν αργία ομπρέλες …
οσο καθυστερούσα ,
αναρωτιόταν η κίνηση
γιατί μπλόκαρε η τροχιά
έσπευσαν
χαλίκια στέρησης
γροθιές θυμού
πυροφάνια ανυπάκουα στο δελτίο της πλάτης …
από χάδι αγκίστρι
από ακέφαλο σκαρί
μου θυμίζεις την μνήμη σου …
tango …
