Σάββατο

Στο jupon της Corrida
πάγκοι ,
ράβουν σέλλες …




αριστερά, στην ξηρασία ,
μου δαγκώνουν τα ακρωτήρια …
blackout ο φάρος …
πανδημία στις προπέλες , έπεσε
ξερασμένη ιστορία στεγνώνει, αλμυρή
στην γύμνια της εισόδου …



πως συμμαζεύεται μια μετάδοση
στα τείχη της παλιάς φωνής
όταν εκπέμπει από σκέλια εθελοντών ?




ραγάδες,
αντηλιακά κύτταρα
καίγονται στις ακτές της οργής σου …

καταστροφή , δεν με διαπερνάει …



ντροπαλά στις ανταύγειες των ματιών,
η απόγνωση του, έρχεται , κοντά στον ορίζοντα των χειλιών
αφόρητος άνεμος, διασχίζει το σκίσιμο του εθίμου,
θυμώνει το σώμα
και η αναπνοή τρέχει να λουστεί στα μυστήρια
of his unseen world …




θέλεις ακόμη μαέστρο για τον μυστικό δείπνο
ή λαβωμένες περιοχές μαζεμένες
στους παραλλήλους του γκέτο σου ?

tout est question d ‘aurore …
γι’αυτό και την πρώτη ακτίνα
την βάφτισα, Λαίλαπα






tango ...

‘‘φώναζα πείνα, και ήσουν το γυμνό μου μοντέλο ‘’ …