όταν μου επέβαλες τον ύπνο,
περίμενα , στην δαντέλα των μαξιλαριών
τον γυρισμό σου …
όσο έλπιζε , ένα, ‘θα επιστρέψω’
γέμιζαν τα νεκροταφεία από ξεψυχισμένες δυσλεξικές κινήσεις …
στα χέρια μου , κόλλησε,
γόνιμη γη από τα καθυστερημένα παλαμάκια …
έσκαψα , υποκλίθηκα,
έγλυψα την παλάμη της Φατιμά …
ειδυλλιακό χάραγμα ,
κλειδωμένης κλίνης
σε κουστούμι γενεάς ναυαγισμένο …
επιπλέουν τα εσώρουχα …
έχεις κρύψει κηλίδες αρώματος ?
έχω ακόμη αισθήσεις να σκορπίσω
στους πρόσφυγες
έρωτα άθεου …
‘τυφλά ανταμώνουμε στις περιπτώσεις
που το σύμπαν εκρήγνυται από το τέλμα
ενός , όταν, φυσιολογικά πρέπει … άκου !!!...
υπάρχει σύνθεση
στις ραγάδες του δέρματος …
tango …
