Παρασκευή

όπου και να κοιτάξεις
η ζωή έγινε υπέρβαρη
από κολόνες του δρόμου γεμάτες αυτοκόλλητα
ταχτοποιημένης μοναξιάς προς ενοικίαση ...

πάλκα γευμάτων
χειροκροτούνται από παμφάγους λάτρεις
που ενισχύουν το ξεχείλισμα των βόθρων …

όσα ασήμαντα για τους κοιλιόδουλους , ταχτοποιήθηκαν
από δάχτυλο , σε μια θυρίδα …
φωτιές , στοιχεία της φύσης, εφέ και ιστορία
overconfidence …

η παρακμή , ηδονή της ομίχλης
προβάρει την αντοχή σας …

στην διαύγεια , ένας πόντος ξέφυγε …

αναλαμβάνει η βελόνα … μπαλώματα ,
όταν κάποιος ανάμεσα στα πόδια σου ψάχνει αυτιστικά
ακόμη την λύση ...

κάποια Εύα από το πλευρό κάποιου Αδάμ
έναν κοντέρ παρθένο μου άφησε
πριν με στέψει τελευταίο δείκτη υπερβολικής ταχύτητας
στην αυτοψία πρόωρης τάσης αυτοκτονίας
με ενδεχόμενο την αναπηρία …

πόνταρε, στις ερωτικές εκκινήσεις
lost κινητήρες in my eyes
wrong γκάζια of my mind …



tango …

P.S :
προτιμώ έναν παθιασμένο ιατροδικαστή
στα απομεινάρια του ρίσκου
από μια δεύτερη λιποαναρρόφηση στα μάτια μου …