Τετάρτη

Ναι, ‘είμαι’ ένας σελιδοδείκτης
που ζητιάνεψε την αφιέρωση στην τύχη …
κάτοικος της υπογραφής …

Γεννήθηκα την στιγμή των εκτρώσεων
στην φυλή των ανώνυμων ψευδώνυμων
συμμέτοχη, στα δακρυγόνα της σιωπής
ευλογημένη, στα δεσμά ενός αυτόφωρου …

την βλέπω ,
κυοφορεί σπέρμα
στους ελιγμούς ενός χορού ,
δαμάζει σαρκοφάγα κελιά
με ήμερα ένστικτα …

κόντρα στον τοίχο ,
ανοίγματα δικαιολογημένης αντίστασης
τα ντεσιμπέλ της απόλαυσης …

χειροπέδες μεθυσμένες
γουλιές , μαθήματα κινήσεων
παραδομένων μηρών
πριν την ολοκληρωμένη θυσία …

ζωή ,είναι κόντρα στον τοίχο, γεύση …
ζωή , είναι το άλλοθι ενός ‘έλα’
ενώ καρφώνει τις σκέψεις των εραστών
στην οδό των ήχων …

ζωή, είναι ,
όταν λέει ‘ θα ήθελα’
κ ζωντανεύουν
τα γραμμόφωνα στις επιλογές ενός παζαριού …

ευτυχία είναι,
ετούτη η υπόγεια πλημμύρα
σαν ‘θάνατος στην Βενετία ‘
κ το ταξίδι προς μια Ιθάκη μουχλιασμένη
στα απόκρυφα της λεωφόρου …

ευτυχία είναι,
that rocking chair through the fog
στο password της παραδομένης φωτιάς …



‘‘ είμαι από την ράτσα εκείνη
που δεν γεννήθηκε ποτέ
αλλά, που επιβιώνει στις λήψεις των κραδασμών de l’amour …’’


αφιερωμένο στην ερμητική waltz ( βαλς) of a 'shhhh' ...




tango …