Παρασκευή

' Κι απ'όλους τους μεσαίωνες δεν υπάρχει χειρότερος
από το μεσαίωνα του ανθρώπου '
(Λορδος Βύρων)

Είσαστε το πρώτο ‘κρίμα’
που λυπάμαι

ρυτιδιασμένη υποκρισία …

θυμίζετε εκείνο το νέγρικο πτώμα
που αντίκρισα ,
δολοφονημένο από την φυλή του …
έψαχνε φαγητό,
με στύση, ξεψύχησε σκοτωμένο !

αδίστακτα σκιάχτρα εστέτ
ποια είδη πουλιών καλείται ?

με ανορεκτικές επιθυμίες
κ κρεμασμένα δέρματα
από κάδους ζητιανεύετε αποφάγια θαυμασμού
ποιας εποχής ?

σε κλίμακα αναπαράστασης
δίχως μαχαιροπήρουνα αλλά με μασέλες ακριβοπληρωμένες
χύνεται, στα εδέσματα …

έχω αιδοία για πριβέ μυστικές βουλιμίες
προβολείς που ξερνάνε φως
αηδιάζετε ακόμη κ το σκοτάδι ...


πάμε γι’ άλλα …
διδάξτε μας το κύκλωμα
να καταλήξουμε στις ζάρες των επιθυμιών σας …

ποιος γεννιέται κ ποιος γίνεται ? …
ποιος τυφλώνεται κ ποιος βλέπει? …

βλέπω, ερεθισμένα πώματα να παρελαύνουν
με χνουδωτά βιογραφικά …

ντρέπομαι που δεν πεθάνατε νωρίς …
αργά, θα προσκυνούσα
τους ενταφιασμένους κώδικες σας …


tango …

P.S : η διεστραμμένη λειτουργία
δεν αφορά τους επώνυμους της ψυχής μου ...
ουτε εκείνους που ισως γνωρίσω ...